[DISCLAIMER: Strong regional, ancestral, emotional, thrashing, praising and prejudiced content follows. Be warned... :) ]
AAYIRATHIL ORUVAN - LATEST TAMIL MOVIE, IS A DISGRACE TO THE LYRICS OF ONE OF ITS OWN SONGS.
I'm talking about 'Thaai Thindra Manne' song penned by Vairamuthu.
The story this song tells, the thrill it creates can never even cross the wildest dreams of the director or any literary contributor to this movie. Sadly the film failed to match the story and this song.
This is the second time I feel the science of writing. What a scientist would do, so is the writer of this song has done with his writing. Of course the first time being the time of reading Harry Potter. In my opinion J.K. Rowling and Vairamuthu are toxic, hardcore poetic scientists. At last I came to agree that Vairamuthu is really really, a great lyricist.
To blend in the story the song tells, either see the movie or read the following notes and then swallow the lyrics below:
Story of the movie: Due to political reasons or due to destiny, the last prince of cholas was driven out of his country. He crosses seas, wilds, mountains and countries to hide in a place forever in an island near Vietnam. For thousand years, Cholan's heritage continues there and todays king rules a lonely country with a community of Tamil cholas. They await message from Thanjavur forever for generations and generations waiting to return. They eat animal meat because there is no rain hence no way to cultivate rice and vegetables that too for thousand years. They lead a lowly life so to speak. Food is treated bigger than life and ethics. Young mothers ready to sell themselves to get food for their babies. Though their bodies shrinking lean, their pride remains. The king, caring for them no matter what.... with them.... for them... forever....
Suddenly, a virgin from outside world claims that she is chola born and brings message from Tanjavur to bring the king back home. The king(Parthiban) doesn't believe her much, but still agrees to go by whatever she says. He desires to get back to his country thinking that kings time is still there not knowing that there is a republic government ruling all the lands. The song is a pure emotional outburst of the king about the current lowly state, desire to be back in the country and the trust he has on the virgin messenger. Here you go....
THAAI THINDRA MANNE: LYRICS[Find the audio song here]
தாய் தின்ற மண்ணே.... இது பிள்ளையின் கதறல்....
ஒரு பேரரசன் புலம்பல் ...
தாய் தின்ற மண்ணே.... பிள்ளையின் கதறல்....
ஒரு பேரரசன் புலம்பல் ...
நெல்லாடிய நிலம் எங்கே.... சொல்லாடிய அவை எங்கே.....
வில்லாடிய களம் எங்கே.... கல்லாடிய சிலை எங்கே.....
தாய் தின்ற மண்ணே...... தாய் தின்ற மண்ணே.....
ஏ ஏ .......ஏ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
[தாக்கு திக்க..... தக்க தக்க .... தா.... திரனன தா... ஜகதக தா....]
கயல் விளையாடும் வயல்வெளி தேடி காய்ந்து கழிந்தன கண்கள்....
காவிரி மலரின் கடிமணம் தேடி, கருகி முடிந்தது நாசி....
சிலை வழி மேவும் உளி ஒலி தேடி, திருகி விழுந்தன செவிகள்.....
ஊண் பொதி சோற்றின் தேன் சுவை கருதி ஒட்டி உலர்ந்தது நாவும்....
புலிக்கொடி பொறித்த சோழ மாந்தர்கள் எலிக்கறி பொரிப்பதுவோ...
காற்றை குடிக்கும் தாவரமாகி காலம் கழிப்பதுவோ....
மண்டை ஓடுகள் மண்டிய நாட்டை மன்னன் ஆளுவதோ....
மன்னன் ஆளுவதோ... ஓஓஓ...... ஓஓஓஓஓஓஓஓஓஓஓஓஓஓஓஒ.......
தாய் தின்ற மண்ணே... தாய் தின்ற மண்ணே..... ஏ.................!
[கல்.... கபட திபட திபட... ----> சனனன... சனனன... சனன.... சனனனனா....
சதுபஞ் சபட சஷ்யா திபட..... ----> தனனா தனனனா தனன னனனா....
தேகஹா ----> தனனன
திபடஹா ----> நனனன
சதுபஞ் சபட சஷ்யா திபட க கா...<---இரு குரல்கள் ஒன்றியது--> தனனா தனனனா தனன னனனா....]
நொறுங்கும் உடல்கள்.... பிதுங்கும் உயிர்கள்....
அழுகும் நாடு.... (rotting kingdom),
அழுகின்ற அரசன்... (crying king)
பழம் தின்னும் கிளியோ, பிணம் தின்னும் கழுகோ.....!
தூதோ..... முன்வினை தீ.....தோ.....
கலங்களும் அதிர.... களிறுகள் பிளிற...
சோழம் அழைத்து போவாயோ.....
தங்கமே என்னை தாய் மண்ணில் சேர்த்தால்...
புரவிகள் போலே புரண்டிருப்போம்....
(குதிரைகள் மண்ணில் புரண்டு படுத்து கிடப்பது போல தன் சொந்த
நாட்டு நிலத்தில் விழுந்து கிடக்க வேண்டும்)
ஆயிரம் ஆண்டுகள் சேர்த்த கண்ணீரை, அருவிகள் போலே அழுதிருப்போம்....
அது வரை அது வரை......ஓஓஓஓஓஓ... ஓஓஓஓஓஓஓஓஓஓஓஓ!
தமிழர் காணும் துயரம் கண்டு, தலையை சுற்றும் கோலே(crown), அழாதே...
என்றோ ஒரு நாள், விடியும் என்றே, இரவை சுமக்கும் நாளே, அழாதே...
நூற்றாண்டுகளின் துருவை தாங்கி, உறையில் தூங்கும் வாளே, அழாதே....
எந்தன் கண்ணின் கண்ணீர் கழுவ, என்னோடழும் யாழே, அழாதே........................!
நெல்லாடிய நிலமெங்கே.... சொல்லாடிய அவை எங்கே....
வில்லாடிய களம் எங்கே... கல்லாடிய சிலை எங்கே...
தாய் தின்ற மண்ணே.... இது பிள்ளையின் கதறல்.... ஒரு பேரரசன் புலம்பல்......
PS:
For English version, you have to wait a little.
For confused souls, a good review just like what I thought about the movie was done by someone else here: http://jaganrules.blogspot.com/2010/01/aayirathil-oruvan.html
